Franciszek Januszewski

Urodził się 23 listopada 1886 r. w Łomży. Od 1905 r. działał w Polskiej Partii Socjalistycznej. Będąc zagrożonym aresztowaniem w 1907 r. wyemigrował do USA. Włączył się do prac „Sokoła”, początkowo w Cleveland (Ohio), gdzie ukończył Business College, a po 1912 r. działał w Chicago w Komitecie Obrony Narodowej. Od 1912 r. mieszkał w Detroit. W 1913 r. rozpoczął pracę jako agent ogłoszeniowy w „Dzienniku Polskim”, którego z czasem stał się właścicielem (1930). Znacznie przyczynił się do rozwoju pisma. Po wybuchu II wojny światowej czynił starania na rzecz obrony niepodległości Polski. Należał do inicjatorów nowojorskiego zjazdu Związku Obrony Narodowej im. Józefa Piłsudskiego (1942), po którym został wiceprezesem a następnie prezesem Komitetu Narodowego Amerykanów Polskiego Pochodzenia (do 1946).

Był współzałożycielem i przewodniczącym Komisji Organizacyjnej Instytutu Józefa Piłsudskiego (1943), ofiarnie wspierając go finansowo. Został też pierwszym jego prezesem (1943-1944). Powtórnie wybrany na tę funkcję w 1951 r., piastował ją aż do nagłej śmierci 10 czerwca 1953 r.