1

SESJA INAUGURACYJNA

Po dwóch spotkaniach przygotowawczych, w dniach 8 i 9 września 1979 r. doszło w Rapperswilu do zebrania założycielskiego Stałej Konferencji, z udziałem ośmiu instytucji. Zebranie było poświęcone w całości problemom organizacyjnym zamierzonej szerszej współpracy.

Pierwsi uczestnicy

1. Towarzystwo Historyczno-Literackie.
2. Biblioteka Polska w Paryżu.
3. Biblioteka Polska w Londynie.
4. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.
5. Instytut Józefa Piłsudskiego w Londynie.
6. Muzeum Księży Marianów w Fawley Court,
7. Muzeum Kościuszki w Solurze.
8. Muzeum Polskie w Rapperswilu.

Cele i ZADANIA KONFERENCJI

Wybrany na przewodniczącego obrad ówczesny kustosz Muzeum w Raperswilu, Janusz Morkowski, w wygłoszonym słowie wstępnym za główny cel działalności polskich emigracyjnych instytucji kulturalnych uznał służenie Polsce, jej niepodległości i wolności, w duchu ideałów chrześcijaństwa i określił podstawowe zadania zmierzające do realizacji tego celu:

1. Popularyzację polskiej kultury i dorobku cywilizacyjnego w tysiącletniej tradycji europejskiej wśród społeczeństw krajów, w których instytucje te istnieją i działają (a więc nieograniczanie się do działania we własnym środowisku emigracyjnym — wyjście z polskiego getta).
2. Służenie dobrą robotą kulturalną polskiemu społeczeństwu na emigracji.
3. Oddziaływanie na Kraj i służenie mu poprzez ukazywanie alternatywnej w stosunku do ówczesnej rzeczywistości koncepcji Polski niepodległej, chrześcijańskiej, gospodarnej i społecznie rozwiniętej.

Obszary działalności MABPZ

Główne cele i zadania polskich instytucji kulturalnych za granicą i planowanej organizacji koordynującej ich działalność, zaproponowane w toku dość szerokiej dyskusji, spotkały się generalnie z pozytywnym przyjęciem. Wiele czasu i uwagi poświęcono konkretnym formom solidnego działania. Uznano, że wspólna organizacja powinna tworzyć warunki wspólnego rozwiązywania takich problemów, jak:

1. pozyskiwanie środków finansowych na rzecz rozwoju polskich ośrodków kulturalnych;
2. gromadzenie i przechowywanie poloników;
3. wydawanie biuletynu informacyjnego, zawierającego m.in. terminarz imprez organizowanych przez instytucje członkowskie oraz wydanie informatora o muzeach polskich na Zachodzie;
4. wspólne przedsięwzięcia kulturalne, wymiana wystaw, koncertów, odczytów itd., — wymiana materiałów i eksponatów;
5. wzajemne propagowanie instytucji kultury polskiej na Zachodzie;
6. oderwanie się od lokalnego egoizmu.

Za podsumowanie przebiegu dyskusji i powziętych ustaleń można uznać przyjęty na zakończenie obrad i opublikowany komunikat.

Harmonogram spotkań i Sekretariat Konferencji

W toku sesji delegaci różnych instytucji dokonali ich prezentacji, przedstawiając pokrótce ich historię, dorobek i bieżącą działalność, a także główne problemy napotykane w toku tej działalności, wśród których najczęściej wymieniano trudności finansowe, szczupłość posiadanych pomieszczeń oraz niedostatek współpracowników o pożądanych kwalifikacjach. Przyjmując postanowienie o corocznym odbywaniu spotkań przedstawicieli instytucji członkowskich uzgodniono też, że po zakończeniu bieżącego spotkania instytucja podejmująca się organizacji kolejnej sesji przejmować będzie prowadzenie sekretariatu, a także ustalono zasadę, że kolejne spotkania powinny być połączone z imprezami kulturalnymi. Przyjęto też, że następne spotkanie w 1980 r. odbędzie się raz jeszcze w Rapperswilu.