Wacław Jędrzejewicz
Dyr. dep. MSZ, wiceminister skarbu, minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego.
Inicjator powołania i pierwszy dyr. Instytutu Piłsudskiego w Ameryce
Urodził się w 1893 r. w Spiczyńcach na Ukrainie. Po ukończeniu w 1912 r. gimnazjum w Warszawie rozpoczął studia rolnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1913 r. wstąpił do Związku Strzeleckiego. Był współorganizatorem Polskiej Organizacji Wojskowej (1914-1915), należał do jej Komendy Naczelnej. W 1915 r., w składzie batalionu warszawskiego, wyruszył do 5 pułku piechoty I Brygady Legionów. W 1917 r. został aresztowany przez Niemców i wraz z innymi członkami POW i więziony w Modlinie. Od listopada 1918 r. służył w Oddz. II Sztabu Gen. WP. Podczas wojny 1920 r. był m.in. w stopniu kapitana szefem oddz. II sztabu Armii Rezerwowej gen. Sosnkowskiego. Uczestniczył w rokowaniach pokojowych w Rydze w 1921 r. W latach 1925-1928 był attaché wojskowym, a następnie chargé d`affaires RP w Tokio. Po powrocie do Polski został dyrektorem departamentu MSZ (1928-1933), wiceministrem skarbu (1933-1934) i ministrem wyznań religijnych i oświecenia publicznego (1934-1935). W kampanii wrześniowej ratował skarb FON, który następnie przewiózł do Francji. Mimo usilnych zabiegów do tworzącego się we Francji wojska nie został przyjęty. Od 1941 r. przebywał w USA. Był inicjatorem powołania i pierwszym dyrektorem Instytutu Józefa Piłsudskiego (1943-1948). W roku 1948 został zatrudniony na Wellesley College, gdzie wykładał literaturę i język rosyjski, a od 1958 r. w Ripon College. Po przejściu emeryturę w 1963 r. wrócił do Nowego Jorku i całkowicie poświęcił się Instytutowi, w którym był dyrektorem (1963-1964), sekretarzem zarządu (1971), wiceprezesem (1972-1976) i prezesem (1977-1978). W 1992 r. prezydent RP awansował go do stopnia generała brygady. Był wieloletnim redaktorem „Niepodległości” i autorem licznych prac historycznych. Zmarł w Cheshire, CT 30 listopada 1993 r.