Dr s. Emilia (Konstancja) Ehrlich
Dr Siostra Emilia, (ur. 18 IV 1924 r. we Lwowie, zm. 14 XII 2006 w Krakowie). Do zgromadzenia Urszulanek Unii Rzymskiej wstąpiła 15 VIII 1945 r. i przyjęła imię zakonne s. Emilia od Najświętszego Serca Jezusowego. Po dwóch latach formacji złożyła profesję czasową, a w 1950 r. śluby wieczyste. W latach 1948–1951 studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1977 r. na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie uzyskała stopień doktora teologii. W zgromadzeniu pełniła różne funkcje: przez pierwsze lata (1951–1954) przebywała w Poznaniu, gdzie pracowała w liceum jako nauczycielka i wychowawczyni. Od 1954 do 1966 r. była zatrudniona we wrocławskim liceum, natomiast w 1968 r. (do 1977 r.) związała się z Krakowem: najpierw jako kierowniczka Diecezjalnego Instytutu Katechetycznego (1968–1969), później jako wykładowca Międzyzakonnego Wyższego Instytutu Katechetycznego (1973–1976). W latach 1977–2000 przebywała w Domu Generalnym w Rzymie. W 1979 r., po trzyletnich studiach w rzymskim Papieskim Instytucie Biblijnym, otrzymała stopień licencjata. W 1978 r. Jan Paweł II powierzył jej pracę w Sekretariacie Stanu (do 1988 r.)
Przez wiele lat była związana z watykańską Fundacją Jana Pawła II. W pierwszych latach jej istnienia (od 16 X 1981 r.) pełniła obowiązki sekretarza Rady Administracyjnej. Włączała się też w naukowo-kulturalną działalność Fundacji realizowaną przez Polski Instytut Kultury Chrześcijańskiej. W latach 1988–2000 powierzono jej troskę o prywatną biblioteką Papieża. W 1994 r. uczestniczyła jako sekretarz pomocniczy w Synodzie Biskupów poświęconym życiu konsekrowanemu. W Watykanie zajmowała się m.in. przygotowywaniem materiałów biblijnych wykorzystywanych później w dokumentach papieskich. Była też członkiem komisji odpowiedzialnej za zatwierdzanie i autoryzowanie przekładów pism K. Wojtyły powstałych przed jego wyborem na Stolicę Piotrową. Siostra Ehrlich współpracowała też z polską sekcją Radia Watykańskiego. Jest autorką kilku publikacji książkowych m.in. „Portret Jezusa i Jego Apostoła” (1988), „Biblijna ścieżka życia” (1991), „Apokalipsa, księga pocieszenia” (1996), „Wołanie o Chrystusa”.
Przed swoim powrotem do Polski w 2000 r., z posiadanych przez siebie materiałów wydzieliła część spuścizny, która została przekazana do rzymskiego Ośrodka Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II.
